σέκρετον

το ΝΜΑ, και σήκρητον ΝΜ

νεοελλ.-μσν.

(στο Βυζ.)

1. η υπηρεσία τής γραμματείας και τών γραφείων τής πολιτικής διοίκησης

2. (ιδίως) η γραμματεία τού Οικουμενικού Πατριαρχείου, πριν από την άλωση τής Κωνσταντινούπολης

3. φρ. «ο επί τών σεκρέτων» — ο επικεφαλής τής γραμματείας

αρχ.

(κατά τον Ησύχ.) συνέδριο.

[ΕΤΥΜΟΛ. < λατ. secretum, μτχ. τού secerno «διακρίνω, χωρίζω»].